مصرف سوخت و تولید آلایندگی زیاد ما را مجبور می کند که خودروهای فرسوده قدیمی را از رده خارج کنیم.اگر بدانیم چه ضرری را این خودروها به ما وارد می کنند بیش از پیش برای خروجشان تلاش می کنیم.
هر خودروی پیکان فرسوده به طور متوسط به ازای هر کیلومتر مسافت 55گرم آلاینده مونوکسید کربن تولید می کند درحالی که خودروهای جدید تنها یک گرم از این گاز به ازای یک کیلومتر مسافت تولید می کنند.حالا فرض کنید همین پیکان فرسوده که در ناوگان حمل و نقل عمومی مسافر جابه جا می کند روزی چند کیلومتر مسافت طی می کند و در نتیجه کلی آلایندگی مونوکسید کربن وارد هوای تنفسی ما می کند.در کشور 1میلیون خودروی فرسوده همین طور آزادانه تردد می کنند و همین طور آلایندگی تولید می کنند و ما تنفس می کنیم.
حال فرض کنید این یک میلیون خودروی فرسوده نباشند.50درصد از آلودگی هوای شهرها ناشی از خودروهای غیر استاندارد کاهش می یابد و می توانیم هوای پاک تری را تنفس کنیم.
از لحاظ مصرف سوخت نیز خودروی فرسوده 50 درصد بیشتر از یک خودروی نو سوخت مصرف می کند.با این اوصاف با خروج این یک میلیون خودروی فرسوده کلی در هزینه و مصرف سوخت کشور صرفه جویی می شود.
اما خوب بر سر خروج این خودروها مشکلات زیادی وجود دارد.مشکلاتی مانند کمبود بودجه و همکاری نکردن ارگانها و مالکان خودرو فرسوده.اما کاش بیشتر خود را متوجه ضررهای ناشی از خودروهای غیر استاندارد می کردیم و هرچه سریعتر تمامی این خودروها را از چرخه ی حمل و نقل خارج می کردیم.