در پست "لندن موفق در کاهش آلودگی هوا"درباره ی این کلانشهر آلوده و تلاش موفقیت آمیز آن در فراهم کردن هوای پاکتر نوشتم.در این مطلب هم به تجربه ی مکزیکوسیتی اشاره می کنم.
شهر تهران تنها شهر دنیا با مشکل آلودگی هوا نیست،اما درست نمی تواند مدیریت کند تا این مشکل را برای همیشه پشت سر بگذارد.بسیاری از شهرهای دنیا مانند مکزیکوسیتی نیز با مشکل خودروهای فرسوده و دودزا و سوخت غیراستاندارد روبه رو بوده اند که همین موضوع نفس کشیدن را در شهر با مشکل روبه رو می کرد.اما مسئولین شهری به عمق فاجعه پی بردند و این مشکل را طی یک برنامه ریزی حساب شده برای همیشه رفع کردند.
تجربه ی مکزیکوسیتی درباره ی آلودگی هوا
گفته می شود کیفیت هوای مکزیکوسیتی در سال 1992 به حدی بحرانی بود که از سوی سازمان ملل به عنوان آلودهترین شهر جهان انتخاب شد.حکایت است میزان آلاینده های هوا به حدی بود که پرنده ها در حین پرواز جان داده و بر روی زمین سقوط می کردند.در این شهر تنها در سال 1990، 330روز سال شاخص آلاینده ها بالاتر از حد استاندارد بود.بالاخره مسئولین شهری به عمق فاجعه پی برده و بیدار شدند و با اراده ی جدی تر و با همکاری شهروندان توانستند برنامههای منسجم تری را برای مقابله با مشکل آلودگی هوا در این شهر پیاده کنند.اقدامات با گونه ای بود که این شهر موفق شد از لیست 10شهر آلوده ی جهان خارج شود.
اقدامات برای کاهش آلودگی هوا در مکزیکوسیتی
همانطور که گفته شد در این شهر نیز کیفیت نامطلوب سوخت و تردد خودروهای فرسوده و غیر استاندارد عامل اصلی آلودگی هوا بود.برای حل این مشکل مقامهای دولتی نوعی سیستم اتوبوسرانی به نام "متروباس" را در این شهر راه اندازی کردند .این سیستم علاوه بر افزایش حجم مسافران در اتوبوس، آلودگی بسیار کمتری را به دنبال داشت.همچنین در این طرح اتوبوسهای فرسوده با سرمایهگذاری سریع با اتوبوسهای جدید با حجم مسافر بیشتر جایگزین شدند. کارخانههای و مراکز صنعتی مجبور شدند حومه شهر را ترک کرده و به مناطق دورتر بروند. با پرداخت وام خودرو فرسوده ،تاکسیها و خودروهای فرسوده با روالی منظم تر تعویض شدند. متروی مکزیکو سیتی خیلی سریع با کمک الزامی در همه ی بخشها راهاندازی شد.مردم نیز در این طرحها مشارکت جدی کردند تا بتوانند هوای پاکتری را تنفس کنند.
با بررسی این تجربه مسئولان در ایران نیز باید عزم جدی به کار ببرند و این معضل کهنه را برای همیشه برطرف کنند.